ข้าวของกินใช้อยู่
ถูกทิ้งเป็นขยะจริงจริงจังจัง
คุณค่าแท้ๆจึงเทียมๆ
จ น จนจริงคักแน
ถูกปล่อยทิ้งเป็นเศษคำ
ทุกข์ยากขนานแท้จึงแค่ลมพัดผ่าน
ต่างชั้น ต่างเชิงชั้นบ่แพ้
ถูกเร่ขายเป็นสเตตัสที่ถูกลบสิ้น
กะลวงกะหลอกต้มจนกลายเป็นไอน้ำ
ระเหยหายไป
กลางทุ่งต้นข้าวไหม้เกรียมแดด
กลางเดือนฟ้ากระหน่ำฝน
น้ำล้นทะลักถล่มขัวหัวใจ
ทางหอม | 2 ส.ค. 2563
